اولين تجربه پرواز با سيمرغ

شرايط توليد و انگيزه نمايش فيلم هاي اول را از زبان فيلم اولي هاي شركت كننده در جشنواره بيست و پنجم فجر

محمدرضا عرب:
تجربه حضور با اولين فيلم بلند سينمايي تجربه متفاوت تريست
محمدرضا عرب عضو كانون كارگردانان سينماي ايران پس از ساخت چندين فيلم كوتاه و مستند قصد داشت «آخرين ملكه زمين» را سال گذشته براي حضور در جشنواره آماده كند كه به دليل تغييري كه در زمان بندي برگزاري جشنواره به وجود آمد مراحل فني اش پايان نيافت. «آخرين ملكه زمين» از معدود فيلم هاي حاضر در جشنواره فجر است كه پروانه نمايش دريافت و نسخه 35 ميليمتري خود را به هيأت انتخاب ارائه كرده است.
    عرب با اشاره به اين نكته كه جشنواره فجر مهمترين رويداد سينمايي ايران است اضافه كرد:‌ ما سال هاي بسياري را در سينماي ايران با سمت هاي گوناگون در جشنواره فجر سپري كرده ايم. اما تجربه حضور با اولين فيلم بلند سينمايي تجربه متفاوت تريست...

مسعود اطيابي:
رقابت با فيلم هاي خوب رقابت خوشايندي است
«مصائب دوشيزه» اولين فيلم بلند مسعود اطيابي است كه به دغدغه جواناني مي پردازد كه در جهان امروز در پي حقيقت هستند.
    اطيابي كه فيلم خود را اجتماعي و معناگرا مي داند با اشاره به اينكه زمان بندي ساخت فيلم به گونه اي شد كه آن را براي حضور در جشنواره فيلم فجر آماده ساخت، ادامه داد: هدف من از ساخت اين فيلم نه حضور در جشنواره، كه تأثيرگذاري فرهنگي است، اما به هر حال حضور فيلم در جشنواره فجر كه معمولاً با نقد و تحليل آن از طرف منتقدان همراه است امكان خوشايندي است كه از آن استقبال مي كنم.
    اطيابي با بيان اين مطلب كه بازتاب مخاطبان و منتقدان كه در جشنواره صورت مي گيرد. راه آينده را روشنتر مي كند ادامه داد: مسلماً پيروزي در اين رقابت براي همه مهم است، اما مهمتر اين است كه در كنار رقبايي حضور داشته باشيد كه همگي صاحب آثاري برجسته اند و همين رقابت است كه به اين حضور ارزش مي بخشد و ارزش كار من را نيز بالاتر مي برد.

مهرشاد كارخاني:
جشنواره فجر شرايط مطلوبي را براي نمايش فيلم فراهم مي آورد
«مهرشاد كارخاني» تا به حال به عنوان عكاس در سينما فعال بوده است و امسال در بيست و پنجمين دوره جشنواره فيلم فجر يكي از فيلم اولي هاي متقاضي حضور در جشنواره فيلم فجر است.
    «گناه من» عنوان فيلم كارخاني است كه به تهيه كنندگي مركز گسترش سينماي مستند و تجربي ساخته است.
    كارخاني، «گناه من» را يك فيلم رئال اجتماعي درباره دار مكافات معرفي كرد و درباره داستان فيلم گفت: در انتظار آمدن قطارم. قطاري كه مسافرم در آن نيست. من هم در ايستگاه نيستم. روي ريلم. ريلي تا بي نهايت...
    كارخاني در ادامه اظهار كرد:‌ ساخت فيلم اول براي كارگردانان دشواري هاي زيادي دارد، تصويب فيلمنامه، دعوت يك تيم حرفه اي براي توليد فيلم و نمايش و اكران فيلم از جمله مشكلاتي است كه كارگردانهاي فيلم اول را با مشكلاتي روبرو مي كند.
    وي در ادامه افزود: فيلمنامه «گناه من» درباره فضاي شهر تهران است كه با توجه به شناخت خوبي كه من و سعيد دولتخاني (نويسنده ديگر فيلمنامه «گناه من») از تهران داشتيم در زمان هشت يا نه ماه نوشته شد و پس از بازخواني و انجام اصلاحات به مركز گسترش معرفي شد.
    كارخاني گفت: با توجه به بار معناگرايي، فيلمنامه در مرحله تصويب با مشكل خاصي روبرو نشد و پس از آن نيز با توجه به سابقه كاري ام در سينما از حمايت عوامل حرفه اي براي توليد فيلم «گناه من» بهره مند شدم. اما به هر حال دلشوره ها و نگراني تا پس از نمايش و اكران فيلم با كارگردانان فيلم اول همراه است.
    كارخاني درباره انگيزه خود از ارائه فيلم به جشنواره فيلم فجر گفت:‌ جشنواره فيلم فجر فضايي براي بررسي يكساله سينماي ايران است كه بازتاب وسيع و شرايط مطلوبي را براي نمايش فيلم هاي سينمايي فراهم مي آورد.
    كارخاني افزود: به همين دلايل براي نمايش فيلم اولم در جشنواره فيلم فجر برنامه ريزي كرده ام. كارگردان فيلم «گناه من» در ادامه گفت: فيلمنامه هاي فيلم هاي سينمايي بايد توسط يك تيم فيلمنامه نويسي نوشته شوند و تجربه نشان داده است فيلمنامه هايي كه در زمان كوتاه توسط يك نفر نوشته مي شوند، فيلمنامه هاي موفقي نيستند. كارخاني معتقد است كارگردانان فيلم اول براي باقي ماندن در سينما بايد به سوژه هاي متعددي بيانديشند و اينگونه نباشند كه پس از ساخت فيلم اول، ايده خوبي براي فيلم هاي دوم و سوم خود نداشته باشند.

عبدالرضا كاهاني:
نگاهم به جشنواره رقابتي نيست
عبدالرضا كاهاني «آدم» را با گروهي حرفه اي جلوي دوربين برد. «آدم» روايتگر داستان روستايي است كه سالهاست در آن كسي نمرده است.
    كاهاني با اشاره به اهميت جشنواره فجر در معرفي توليدات سالانه سينمايي گفت: به هر حال واقعيت اين است كه جشنواره بهترين امكان را براي ديده شدن آثار فراهم مي كند، ضمن اينكه مي تواند پلي ارتباطي باشد بين فيلمسازان و مخاطبان و منتقدان كه همين مسئله امكان بسيار جذابي است.
    كاهاني با بيان اين مطلب كه به جشنواره فجر چندان رقابتي نگاه نمي كند اضافه كرد: واقعيت اين است كه براي ساخت اين فيلم به هيچ عنوان كم كاري نكرده ام و با بضاعتي كه داشتم سعي كردم از نهايت توان خودم براي به سرانجام رساندن آن استفاده كنم و اشتباهاتم را به حداقل برسانم. به همين دليل است كه مي گويم خودم رقيب اصلي خودم بوده ام و اگر در رقابت ديگري شكست بخورم چندان برايم مهم نيست.
    كاهاني با آرزوي موفقيت براي ديگر فيلمسازان فيلم اولي ادامه داد: اميدوارم جشنواره امسال براي حضور بر عرصه سينماي حرفه اي مقدمه مناسبي براي فيلمسازاني مثل من باشد.
    صداگذاري مقدماتي «آدم» به پايان رسيده و همزمان ساخت موسيقي اش آغاز نشده است. كاهاني با اشاره به اين نكته كه خوشبختانه مراحل فني كار با ريتمي منطقي پيش رفته است اظهار كرد كه نمايش فيلم در جشنواره به مشكلي برنخواهند خورد.

ابوالفضل صفاري:
در اين عرصه واقعاً حس رقابت در من وجود ندارد
«انتهاي زمين» اولين فيلم بلند ابوالفضل صفاري است كه بعد از نزديك به ساخت چهل اثر مستند جلوي دوربين برده است. «انتهاي زمين» به روايت زندگي مردي به نام «حجت» مي پردازد كه به نوعي رابين سون كروزوئه ايراني است، او بيست سال پيش از شمال كشور با پاي پياده به جنوبي ترين نقطه ايران سفر مي كند و در چابهار مسكن مي گزيند. صفاري مدت زمان نسبتاً زيادي را صرف توليد اين فيلم كرده است كه از بارقه هاي فيلم هاي مستند او نيز چندان فاصله نداشته است.
    او با اشاره به اين نكته كه فيلم در حال حاضر ميكس نهايي اش به پايان رسيده و قطع نگاتيو شده درباره انگيزه حضورش در جشنواره فجر گفت: هر چند من تا به امروز چندان با حال و هواي جشنواره فجر آشنايي نداشته ام،‌ اما دوست دارم كه برخورد فيلم هاي نسل جديد فيلمسازان را در اين عرصه به تماشا بنشينم. برايم خيلي جالب است كه ببينم چه انديشه اي بر كليت فيلم هاي اين نسل حاكم است. او در ادامه گفت: حضور در جشنواره بيشتر براي من كسب تجربه است تا محك، در واقع دوست دارم نگاه ديگران را با نگاه خودم مقايسه كنم. به همين دليل است كه احساس مي كنم در اين عرصه واقعاً حس رقابت در من وجود ندارد.
    صفاري با اشاره به اين نكته كه بايد از هرگونه نگاه تحكم آميز و قيم مابانه بر فيلم اولي ها دوري كرد اظهار داشت: معتقدم بايد با نگاهي آزادمنشانه به اين عرصه نگريست تا فيلمسازان فرصت پيدا كرده و راه خود را بيابند، اگر اينگونه به اين مسئله نگاه شود مي توان اظهار داشت كه در طولاني مدت اين مسابقه بتواند در جريان سينماي ايران جهت ساز باشد.
    او كه سينماي خود را يك سينماي شخصي مي داند و آن را در نوع سينماي معناگرا مي گنجاند ادامه مي دهد: واقعيت اين است كه معتقدم چندان درست نيست كه بخواهيم سينمايمان را با جريان هاي غالب هماهنگ كنيم كه اگر اينگونه باشد در واقع اثر خود را از دايره هنر خارج كرده ايد.
    او با تأكيد بر اشارات مهندس جعفري جلوه بر مفهوم سينماي ملي اشاره كرد: گمان مي كنم نگاه آزادانه و به دور از غرض ورزي به اين مقوله راه براي رسيدن به سينماي ايده آل و ملي هموارتر خواهد كرد و تنها اينگونه است كه فيلمسازان فرصت مي كنند خود به تفسير آثار خود بپردازند و كانامه‌شان را به سمت و سوي مورد علاقه شان سوق دهند.
انتهای پیام /