|
در پي يورش نيروهاي متجاوز عراقي، ارتفاعات مهم و استراتژيك «حاج عمران» در شمال غرب كشور به اشغال عراق درمي آيد و شهرهاي اين منطقه از جمله اروميه دائماً زير آتش توپخانه دشمن قرار مي گيرد. ارتش تصميم مي گيرد به تنهايي ارتفاعات تصرف شده را آزاد كند. در ابتدا، فرماندهي نيروي زميني با اين كار مخالفت مي كند و معتقد است كه كار بسيار مشكل و خطرناكي است و اگر ارتش در اين عمليات موفق نشود، به حيثيت ارتش لطمه وارد خواهد شد. فرمانده لشكر 64 اروميه اعتقاد دارد كه اين كار عملي است. پس از مشورت هاي بسيار با فرماندهان، مجوز شروع اين عمليات حاضر مي شود و مدتي بعد ارتش با عنوان «كربلاي 7» وارد عمليات مي شود. با وجود هواي بسيار سرد و برف و بهمن، عمليات شبانه آغاز مي شود. ناگهان بهمن بسيار بزرگي شروع به حركت مي كند و به زودي همه ادوات و سلاح هاي ارتش به همراه تعدادي از سلحشوران زير بهمن مي روند. در حالي كه نيروهاي باقي مانده قصد عقب نشيني دارند متوجه مي شوند كه بهمن، پيكر تعدادي از رزمندگان سپاه را كه پيش از آنها در ارتفاعات به جنگ با عراقي ها رفته و شهيد شده بودند با خود به پايين آورده است. گرچه شكست خوردن نخستين عمليات باعث عصبانيت فرمانده شده، تصميم گرفته مي شود تا مجدداً عمليات بازپس گيري مناطق از سر گرفته شود. در شرايط بسيار دشوار برف و يخبندان، نيروهاي ارتش كارشان را آغاز مي كنند، به پيشروي ادامه مي دهند و سنگرهاي عراقي را يكي پس از ديگري تصرف مي كنند و در نهايت ارتفاعات به تصرف نيروهاي ارتش درمي آيد و پرچم ايران توسط نيروهاي ارتش در ارتفاعات به اهتزاز درمي آيد.
|