|
قرن سوم هجري، مقارن با خلافت عباسي (دهمين خليفه) و امامت دهمين پيشواي شيعه امام هادي (ع)
است. عبدالعظيم حسني يكي از شاگردانشان و مريدان امام هادي (ع) مغضوب دستگاه خليفه است. پس از
تخريب بارگاه امام حسين (ع) در كربلا به دستور عمال خليفه، عبدالعظيم به توصيه امام هادي (ع)، به مهاجرتي طولاني به سمت ايران و شهرري مي زند. اين هجرت از نظر سياسي بسيار پر اهميت است و عبدالعظيم طي اين مسافرت حامل پيام امام هادي (ع) به علويان ايراني است. او در اين مسافرت طولاني با خطرات و حوادث گوناگوني روبرو مي شود و در مواجه با نژادها و اقوام مختلف ساكن ايران، جلوه هايي از فرهنگ شيعه اصيل را آشكار مي سازد. سرانجام پس از مسافرتي خطير و انباشته از حوادث تلخ و شيرين به مقصد مي رسد.
|