ابراهيم حاتمي كيا درآغاز بيستمين سال فيلمسازي واكنشي به روز... يادآوري دغدغه‌هاي نسل دفاع مقدس
ابراهيم حاتمي كيا در سال 1365ـ بيست سال قبل ـ با ساخت فيلم «هويت» به طور حرفه اي وارد عرصه فيلمسازي شد و در آستانه 45 سالگي بعد از ساخت چهارده فيلم سينمايي كه تقريبا هر دو سال يك بار اتفاق افتاده است، همانطور كه چند سال قبل مطرح كرده بود؛ از جمله كارگرداناني محسوب مي‌شود كه به روز واكنش مي‌دهد.
به گزارش سايت سينمايي سوره به نقل از ايسنا، حاتمي كيا معتقد است اين ويژگي را «شايد از جوهره خود اين انقلاب و نهضت مي‌توانم بگيرم كه آنقدر پرتلاطم و لحظه به لحظه حركت كرده است. واقعا باورم نمي‌شود انگار همين چند روز پيش بود، آنقدر اين تلاطم زود مي‌گذرد كه من نمي‌توانم در يك زمانه بنشينم و به گذشته فكر كنم، به خاطر همين، واكنش‌هاي من نسبت به روز شديد و صريح است تا يك هنرمند و عزيز ديگري كه ممكن است نسبت به روز اين گونه نكند.» همچنان كه همزمان با اكران «به نام پدر» آخرين ساخته سينمايي‌اش مي‌گويد: «به نام پدر، متعلق به سال 85 است با همه شرايط موجود خودش. «به نام پدر» موضوعي ايست كه به گمان من ارتباط معنايي با تلاشهايي كه در مناقشه هسته‌اي ايران و آمريكا در حال اتفاق افتادن است پيدا مي‌كند. مرداني كه از ابتداي اين جنگ سرد سكان اين كشتي پيچيده را در دست گرفته‌اند، از جنس ناصر شخصيت اصلي «به نام پدر» هستند كه با علم به گذشته و آينده در حال رهبري آن هستند. خوشبختانه محصول «به نام پدر» از اين جنس است.» برپايه اين خبر، فردا مصادف با دوم مهرماه سالروز تولد كارگرداني است كه همان طور كه در لوح تقديري كه چندي قبل در تايلند به او اهدا شد آمده است «مردم ايران با «از كرخه تا راين» او سفر كرده و بي‌عدالتي‌هاي نظام حاكم بر جهان را ديدند. آنان «بوي پيراهن يوسف» را از فراز «برج مينو» استشمام كرده از دريچه «آژانس شيشه‌اي» بر فراموشي خود نسبت به يادگارهاي عصر ايثار و فداكاري واقف شدند و اين شد كه با فرود از «ارتفاع پست» بر «خاك سرخ» ميهن اسلامي، بوسه زده و «به نام پدر» يادآور دغدغه‌هاي نسل دفاع مقدس شد.» ابراهيم حاتمي‌كيا با ساخت چهارده فيلم سينمايي كه به فاصله دو سال يك‌بار ساخته شده است از جمله فيلم‌سازاني است كه نسل جنگ و موضوع دفاع مقدس هميشه يكي از دغدغه‌هايش بوده است. وي از دغدغه‌هايش در آستانه بيستمين سال فعاليتش در عرصه‌ي سينما اينگونه مي‌گويد: «ما فيلمسازان هر كدام به نوعي كريدر هوايي خودمان را داريم كه براساس سليقه و روحيه فردي، سقف پرواز‌هايمان را مشخص مي‌كنند. هواپيمايي كه براي شهرهاي داخل كشور در پرواز هستند، سقف پرواز كوتاهتري نسبت به سينمايي كه بين‌المللي هستند را دارند. به نظر مي‌آيد، من جزو پروازهايي در ارتفاع پست باشم. اما واقعيت اين است كه اين فيلمسازان ارتفاع پست، در معرض خطر بيشتري نسبت به انواع ديگر سينما قرار دارند. اين سينما احتياج به صبوري و تحمل بيشتري دارد. اين سينما بومي ايست و با نبض روز جامعه در ارتباط است و نسبتهاي خود را با روز جامعه همراه مي‌كند. گفتني است، آنچه به عنوان يكي ديگر از دغدغه‌هاي هميشگي اين كارگردان سينماي ايران هنگام اكران هركدام از فيلم‌هايش مطرح است؛ «دغدغه نسل سوم» است. او زماني در نشست ارتفاع پست در پاسخ به سوالي گفته بود: نسل سوم، نسل پيچيده‌اي است احساس مي‌كنم حرف‌هايي براي گفتن دارد كه من جرات گفتن‌شان را ندارم. من دركي از نگاه اين نسل به مذهب و اجتماع ندارم. صادقانه بگويم به اين نسل نمي‌توانم نزديك شوم. اما حالا بعد از گذشت چند سال در نشست «به نام پدر» مي‌گويد: دوست دارم نسل جوان نگاه منتقدانه‌اي نسبت به اين فيلم داشته باشد. البته در ميان خيل فيلمهاي كمدي و شاد و جوان‌پسند فيلم «به نام پدر» شايد جايگاه تفريحي كمتري داشته باشد ولي من بيشتر اميدم به طبقه جدي اين نسل است. برپايه اين خبر، حاتمي كيا هم اكنون با پايان تصويربرداري سريالش با چند ماهي استراحت احتمالا روند تحقيقي شهيد چمران را پي خواهد گرفت يا ساخت فيلم جديدش را. او گفته بود، چمران براي من يك قله فتح نشده است و سالها علاقه‌مند بودم به آن نزديك شوم و گله‌مند بود از اينكه: اطلاعات من از پروژه چمران به همان اندازه‌ايست كه دوستان تهيه‌كننده بارها و بارها در رسانه‌ها اعلام كرده‌اند. اگر چه پروژه‌اي كه صرفا در مرحله تحقيقات اوليه است نبايد تا به اين حد تبليغ مي شد تا حدي كه بعضي گمان كنند دو پروژه را همزمان در دست دارم. و صبرش نسبت به اكران «به رنگ ارغوان»؛ ادامه دارد و مي‌گويد: مطمئن هستم روزي اين فيلم به نمايش درخواهد آمد. وي همان زمان درنامه‌اي كه به وزير اطلاعات وقت نوشت: «من و يارانم منتظر روزي خواهيم بود كه «به رنگ ارغوان» در فضايي صرفاً فرهنگي به همراه شما و يارانتان در منظر نگاه مخاطبان اصلي آن قرار گيرد.»انتهای پیام /
