عليرضا رئيسيان:

چرا خانه‌ي سينما هنوز بدون مديرعامل است؟...خانه‌ سينما بايد از هنرمندان دلجويي كند...هيات مديره، بايد گردشي شود...تعريف ما از “صنف” غلط است...

كيان“خانه سينما”بايد توسط افرادش حفظ شود، چه افرادي كه در ارتباط مستقيم هستند، چه افرادي كه در اين ارتباط نيستند.

    عليرضا رئيسيان، رئيس كانون كارگردانان خانه سينما، ضمن بيان اين مطلب كه برخي دوستاني كه مسائل و مشكلات خانه‌ي سينما را به سطح مطبوعات كشاندند، بهتر بود كه از نزديك با تحولات خانه‌ي سينما آشنا شوند گفت: به نظرم در بخش‌هايي، هيات مديره‌ي توانسته اين خانه و خانواده را كنار هم نگهدارد، اما در بخش‌هايي، كه كاري انجام نداده، مي‌توان پرسش كرد. مثلاً چرا خانه سينما يك سال و نيم است مدير عامل ندارد؟ چرا فعاليت‌هايي منجر به فرهنگ جمعي اين قدر در خانه سينما كم است؟ در يك سال و نيم گذشته، چند سمينار و گفت‌وگو داشتيم؟ و.... به هر حال اين سمينارها و گفت‌وگوها، سازمان‌دهي و ارتباط بين هنرمندان را قوي‌تر مي‌كند، اما خانه‌ي سينما دچار يك كاركرد روزمره شده است.
    وي به يكي از نقدهايي كه چندي قبل ايسنا مخابره كرد، اشاره نموده و گفت: خانم منيژه حكمت، يك نكته‌اي را در مصاحبه‌شان بدرستي اشاره كرده بودند،“ اگر خانه سينما به بازوي اجرايي - معاونت سينمايي تبديل شود، خطرناك است “ به نظر من، بهترين حالت براي نهادي مثل خانه سينما اين است كه ترجمان واژه‌هاي سياست كلان را با تحليل و كارشناسي ارائه بدهند، يعني مواضع خودش را نسبت به اشكال مختلف تصميم‌گيري‌ها ابراز كند، اما اينكه فقط مجري آن سياست‌ها و رابطه‌ي بين اجراء سياست‌ها و بدنه سينما باشد، خيلي خوشايند نيست.
    عليرضا رئيسيان اظهار داشت: مشكلات و برخي اعتراضات اخير، يك مقدار به نبود اطلاعات دقيق و تحليلي كه در امتداد اين اطلاعات بايد براي نتيجه‌گيري، اتفاق بيفتد، برمي‌گردد. برخي از دوستان، نامه‌ها و مواردي را در سطح مطبوعات منتشر كردند كه به نظرم هيچ نيازي به بردن اين مطالب در سطح افكار عمومي نبود چون افكار عمومي به موضوعات تخصصي با جزئيات واقف نيست.
    رئيس كانون كارگردانان، به دو كرسي ثابت در مجمع عمومي اشاره كرد و به ايسنا گفت: همانجا در مجمع عمومي من اعلام كردم كه اين طرح كرسي ثابت از طرف كانون كارگردانان نيامده و ما نياز به كرسي ثابت نداريم و در حقيقت از اين موضوع اطلاعي نداشتيم و طرحي بود كه خود هيات مديره به نظرش رسيد و ما نيز به صورت اصولي دفاع كرديم اما فكر مي‌كنم اين بحث بايد ادامه‌دار باشد و در مجمع عمومي آينده بررسي شود.
    وي پيشنهاد گردشي كار كردن هيات مديره را داد و تصريح كرد: اين طرح با وجود اعضاء زيادي كه خانه سينما براي تصميم‌گيري دارد، باعث مي‌شود خيلي‌ها درگير شوند و اصناف مختلف در جريان موضوعات قرار بگيرند.
    عليرضا رئيسيان به طرح مورد نظرش اشاره كرد و گفت: اگر دوره هيات مديره به سه سال افزايش پيدا كند، هر شش تا هفت ماه بايد يك بدنه‌ي جديد بيايد، در عين حال كار هر هيات مديره، سياستگذاري، تدوين فكر و استراتژي است و نبايد كار اجرايي بكند اما متاسفانه از دوره‌اي كه آقاي منوچهر محمدي به آن شكل غلط، مدير عاملي خانه سينما را ترك كردند و خانه سينما بدون مدير عامل ماند، هيات مديره سياستگذار و مجري شد و اين روند غلطي است.
    رئيس كانون كارگردانان، از دوره هيات مديره‌اي احمدرضا درويش و سيف‌الله داد، به عنوان بهترين دوران مديريت خانه سينما ياد كرد و به ايسنا گفت: در آن دوره، مسائل اجرايي از سياستگذاري تفكيك شده بود و هم‌اكنون نيز معتقدم اولين كار هيات مديره جديد، انتصاب يك مدير عامل با ظرفيت و قابل است.
    كارگردان“ ريحانه“ اظهار داشت: الان هيات مديره از صنوف سينمايي هستند كه از يك طرف شغلشان سينما است و از طرف ديگر مسائل سياستگذاري و اجرايي را بر عهده دارند، اين مشكل بزرگي است.
    اين كارگردان سينماي ايران معتقد است: تعدادي از هنرمنداني كه ساليان زيادي است سينماي ايران با حضور آنها درخشيده،از خانه‌ي سينما دلگير هستند. بايد از آنها رفع دلگيري شود و مسائل و مشكلاتشان پيگيري شود. مثلاð وقتي از طريق مطبوعات مطلع شدم، اين مشكل براي آقاي خسرو سينايي پيش آمده و ايشان به اين شكل از سينما قهر كردند، خيلي ناراحت شدم، شروع به پيگيري كردم، چون هيچ وقت اين امكان فراهم نبود كه ايشان با ما اين موضوع را مطرح كنند. يك مقدار با تاخير انجام شد، اما به يك نقاط روشن و خوبي رسيديم و فكر مي‌كنم به زودي اثراتش را ببينيم. شايد فيلم ”عروس آتش“ به يك نحو كامل و متفاوتي از تلويزيون پخش شود.
    كارگردان ”ايستگاه متروك“ وضعيت جريانات صنفي در ايران را به وضعيت متناقض و متكثري تشبيه كرد و گفت: از يك طرف دوستان بيرون مي‌گويند فقط به كارهاي صنفي‌تان بپردازيد. در حاليكه تعريف “صنف“ در نظر ما يك تعريف غلطي است و فكر مي‌كنيم فقط برخي مسائل جزئي مربوط به بيمه و بازنشستگي جزء اين موارد است در حاليكه اصولاً اين گونه نيست و در بند دوم اساسنامه خانه سينما ”ارتقاء و كيفيت استاندارد سينماي ايران آمده يعني بلافاصله بعد از ماده “10“ كه تامين رفاه هنرمندان را مطرح مي‌كند، بند دوم ارتقاء سينماي ايران،كه يك كيفيت هنري است و هيچ ربطي به مسائل بيمه و رفاهي نداردمطرح شده است.
    وي در ادامه تصريح كرد:بنابراين اين وضعيت در وهله‌ي اول، تناقض دارد و پيدا كردن مدير عاملي كه در چنين مركزي قرار بگيرد كار سختي است. با توجه به اينكه مديرعامل‌هاي قبلي خانه سينما از درون سينما بودند، در شرايط فعلي بهتر است از بيرون سينما كسي بيايد و مدير عاملي را بر عهده بگيرد، در عين حال در بيرون،افرادي كه شاخص‌هاي معتبري در زمينه مديريت فرهنگي دارند به دليل مشكلاتي كه وجود دارد، خيلي تمايل ندارند در خانه سينما حضور داشته باشند.
    وي در ادامه تصريح كرد: ما بايد پيوندها را با بدنه‌ي معاونت سينمايي كمتر كنيم، استقلال هنر را در تصميم‌گيري‌ها بالاتر ببريم،اين اتفاق نمي‌افتد، مگر اينكه اندازه‌هاي اقتصادي‌مان را با معاونت سينمايي تعريف كنيم، در عين حال تا زمانيكه بودجه خانه سينما را معاونت سينمايي تأمين مي كند، طبيعي است اين مشكلات بوجود بيايد.
    وي در ادامه تصريح كرد: اگر خانه سينما از لحاظ مالي بتواند به يك فعاليت درآمدزا، مثلاً گرفتن اسپانسر و شكل‌هاي از فعاليت‌هاي اجتماعي و وسيع بپردازد، آن زمان طبيعي است كه مي‌توان آدم‌هاي مناسب را براي مديريت خانه سينما در نظر گرفت.
    عليرضا رئيسيان در پايان گفت:خانه سينما، ذاتاð وجودش به اصناف، ارتباط آنها با اين نهاد و در حقيقت يك ارتباط دو طرفه متكي است.اما در طول سال‌هاي اخير يك عده، خودشان را كنار كشيدند و در عين حال، خانه سينما نيز با مجموعه تصميم‌گيري‌هايي كه دارد‌، ارتباطش را با آنها قطع كرده، در حاليكه هنرمندان هم نبايد زود قهر كنند و خانه سينما هم نبايد بگذارد كه فاصله طولاني با اعضا و هنرمندانش داشته باشد، اين اتفاق مي‌تواند منجر به سوتفاهمات بزرگي شود.
انتهای پیام /