عليرضا داوودنژاد:

سيمافيلم مي‌تواند "سينما" راسرپا نگه دارد ضعف بخش خصوصي سينما به وزارت ارشاد، حوزه هنري و صدا وسيما مربوط مي‌شود

ارزيابي مثبت “داريوش مهرجويي” از عملكرد اخير “سيمافيلم” در زمينه‌ي تهيه و توليد فيلم‌هاي سينمايي (ساخت فيلم‌هايي نظير مهمان مامان، اشك سرما، مشاركت در مزرعه‌ي پدري، نغمه، جايي براي زندگي و...) شايد به نوعي مهر تاييدي بر سخنان اخير مجيد رضابالا معاونت برنامه‌ريزي “سيمافيلم”، مبني بر اين نكته بود كه “اگر تلويزيون، در جنس خاصي از سينما سرمايه‌گذاري كند كه بخش خصوصي توان اقتصادي و يا قدرت ريسك سرمايه گذاري در آن بخش را ندارد، سينماي رنگارنگ‌تري خواهيم داشت”.

رضابالا در عين حال عنوان كرده بود كه “سينما بايد زنده بماند، بنابر اين بهتر است تلويزيون در سينماي پرمخاطب، سينماي بدنه و خودكفا، اصلا دخالتي نداشته باشد چرا كه به خودي خود و در حد قابل قبولي در جامعه وجود دارد و به توليد فيلم‌هايي كه يا هزينه بسياري را مي‌طلبد و يا بسيار خاص است بپردازد”.
در همين حال، عليرضا داوودنژاد، تهيه‌كننده و كارگردان سينما نيز با اشاره بر اينكه تزريق سرمايه‌هاي تلويزيون از طريق “سيمافيلم” مي‌تواند خيلي از مشكلات توليد كننده را حل كرده و سينما را سرپا نگهدارد در عين حال تاكيد كرد: اما اين مسئله به تنهايي، تضمين كننده پايداري و رونق سينما نيست.
داوودنژاد به خبرنگار هنري ايسنا گفت: رونق و دوام سينما، در درجه‌ي اول وابسته است به اينكه، اين حوزه با تعاريف خاص خودش به رسميت شناخته شود و در آن شرايط طبيعي، بتواند كار كند و در غير اين صورت مي‌توان با تزريق اين سرمايه‌هاي بيروني و موسمي از نابودي سينما جلوگيري كرد.
اين كارگردان به رابطه‌ي بين هنر و رسانه اشاره كرد و گفت: هنر بدون حمايت و تبليغ و معرفي رسانه‌ها نمي‌تواند توسعه پيدا كند و رسانه‌ها بدون تغذيه از هنرها نمي‌توانند فراگير شوند. وقتي سينما رشد پيدا مي‌كند به صورت متقابل همه‌ي هنرها را تغذيه مي‌كند ضمن اينكه از همه‌ي هنرها تغذيه مي‌شود، بنابراين هنرها ريشه يك درخت هستند، سينما بدنه و شبكه‌هاي تلويزيوني مثل شاخه و برگ اين درخت عمل مي‌كند و در نهايت بين هنرها و رسانه‌هاي سمعي و بصري يك ارتباط اجتناب ناپذير وجود دارد.
وي در ادامه تصريح كرد: براي اينكه ارتباط بين سينما و تلويزيون شكل اصلي خودش را پيدا كند بايد اين حوزه‌ها تقويت شوند و متناسب با تعاريف خودشان، به آنها توجه شود.
داوود نژاد معتقد است: مديريت نيروي انساني و مديريت اداري در سينما، با نحوه مديريت رسانه‌اي از لحاظ توليد و ... فرق مي‌كند و بايد هر كدام از اين حوزه‌ها را، در تعاريف ريز خودشان به رسميت بشناسيم و به رشد و گسترش هنرها كه باعث توسعه‌ي رسانه‌ها مي‌شود توجه كنيم.
وي ‌با تاكيد بر اينكه سرمايه‌گذاري تلويزيون در سينما، با جهت گيري خاصي نبايد صورت بگيرد تصريح كرد: چرا كه پيشتر از اين، وارد شدن سرمايه‌هايي كه بستر سياسي دارند، هيچ وقت نتوانست به صورت وسيع و با دوام به نفع سينما تمام شود، بلكه اصلي‌ترين سرمايه‌اي كه مي‌تواند سينما را به حركت دربياورد، سرمايه‌اي است كه از طريق مردم، وارد سينما مي‌شود و لازمه‌اش، توليداتي است كه با حمايت وزارت ارشاد و تلويزيون بايد انجام شود.
اين كارگردان، باتاكيد بر اينكه ضعف بخش خصوصي سينما به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، حوزه هنري و صدا و سيما مربوط مي‌شود درباره‌ي سرمايه‌گذاري “سيما فيلم” در توليدات سينمايي براي جبران اين وضعيت گفت: اين ها هر كدام بايد سر جاي خودشان قرار بگيرند و در مدار طبيعي خودشان به عنوان يك پديده‌ي اجتماعي حركت كنند، آن زمان يك رابطه‌ي طبيعي بين همه‌ي اين نهادها بوجود مي‌ايد تا در يك تعادل پايدار با هم رشد كنند.
انتهای پیام /